Laboratorium

Nekisha

Założyła ręce na piersiach.
- Przełożeni czasami robią błędy, ale ja nie jestem od ich naprawiania. - wzruszyła ramionami - Ale jest pewna rzecz, której potrzebujemy... Co to jest, dowiecie się już wkrótce - oczy jej rozbłysły.

Nekisha

- A wiecie, że to że tu teraz jestem to tylko wasza wina? - powiedziała po czym spojrzała na nich. W jej oczach było widać złość.

Kacper

- Nasza?A co mysmy Ci zrobili- spytalem obojętnie, nadal patrząc się w jeden punkt

Sung

- Ja juz nie wiem co o tym myslec... - powiedzialam ze zloscia.

Nekisha

- Co zrobiliście? Właśnie w tym problem, że nic. Nic was nie obchodziło, ze znikam na całe dnie i potrafie jakimiś słowami powstrzymać potwory. Nic was nie obchodziłam. Byłam tylko nieważną Nek, na którą nie warto zwracać uwagi - powiedziała dośc spokojnym tonem.

Lady

-wybacz to ty nie chcialas byc z nami ! pamietasz te akcje jak nie mieszkalas w bunkrze sama zrezygonwalas a my jeszcze cie prosilismy zebyc zostala !- krzyknelam

Nekisha

- Wtedy byłam już Inna - warkneła - I zrobiłam to tylko dla waszego bezpieczeństwa! -

Sung

- A Ty? Co zrobilas? Skrywalas i oszukiwalas nas wszystkich! Swoich przyjaciol- poweidzialam glosno

Kacper

- Przyjaciół? Ona nie wie co to przyjaźń... - warknąłem

Nekisha

- Ze mną jest o tyle ciekawie, że zostałam jedną z Innych dopiero niedawno... Wtedy kiedy wyprowadziłam się z bunkra... Za dużo wiedziałam... Ale teraz to już nieważne... - wzruszyła ramionami.

Kacper

- Co teraz chcesz z nami zrobić? - spytałem, patrząc na nią podejrzliwie

Nekisha

- Ja nie chcę nic w wami robić. To przełożony ma do was plany... Ale teraz... - podeszła do Kacpra i wbiła mu strzykawkę w nogę. Po chwili zrobiła to samo z resztą - Miłych snów - uśmiechnęła się wychodząc.

Kacper

- Spierda... - nie dokoczyłem, gdyż poczułem, że ogarnie mnie zmęczenie. Zasnąłem.

Sung

- Masz racjie zaden przyjaciel tak by nie zrobila-powiedzialam patrzac na Niego

Sung

Chciala juz cos powiedziec, kiedy poczyla bol... Od razu zasnela...

Nekisha

Zamknełą drzwi na klucz i oparła się o nie. Z oczu mimo woli pociekły jej łzy. Szybko je otarła, żeby nikt tego nei zobaczył.

Pati

Wyszlam z wlasnego gabinetu i poszlam sprawdzic, co z moimi malymi "przyjaciolmi". Wszyscy trzej spali. Przez chwile stalam i sie zastanawialam, jak schwycimy reszte, po czym zarechotalam cicho i wyszlam, zamykajac uprzednio drzwi na klucz.
- To w koncu tylko kwestia czasu.. - mruknelam do siebie i wrocilam do swojego gabinetu. Tam, wlaczylam komputer i pograzylam sie w lekturze pod tytulem: "Zycie Sung Hii Lee".
Minelo sporo godzin, nim przesledzilam cale jej zycie ze szczegolami. Nastepnie otworzylam plik "Angel Clodin" i znow zaczelam czytac, popijajac szosta kawe z rzedu.
- Interesujace... - mruknelam.
Wylaczylam komputer i wyszlam z gabinetu. cale laboratoriu bylo pograzone w ciszy. Wszedzie bylo ciemno... Wyszlam z lab i poszlam na przechadzke po dzungli.

Sung

Obudzilam sie dosyc wczesnie. Mialam bardzo niespokojny sen, co chwila sie budzilam. Kiedy sie dobudzilam wstalam i przeszlam dokladnie cala sale. Potem doszlam do drzwi
- Colera... zamknieta- rzeklam zrezygnowana... Kacper i Angel jeszcze spali, wiec cicho usiadlam na krzesle i myslalam co bedzie z nami dalej...